Badanie w kierunku nużeńca

Nużeniec, znany również jako Demodex, to rodzaj mikroskopijnego roztocza, które żyje w mieszkach włosowych ludzi, najczęściej na twarzy. Istnieją dwa główne gatunki nużeńców związane z ludźmi: Demodex folliculorum, który żyje w mniejszych mieszkach włosowych, takich jak rzęsy, oraz Demodex brevis, który zwykle znajduje się w pobliżu gruczołów łojowych w mieszkach włosowych¹.

Większość ludzi ma na swojej skórze nużeńce, ale zazwyczaj nie powodują one żadnych problemów. Jednak w przypadku osób z osłabionym układem odpornościowym lub cierpiących na inne schorzenia skórne, nużeńce mogą rozmnażać się zbyt szybko, co prowadzi do stanu zapalnego skóry zwanego demodekozą.

Czym jest nużyca (demodekoza)?

Nużyca, znana również jako demodekoza, to choroba skóry wywołana przez nadmierną obecność nużeńców (Demodex folliculorum) na skórze. Nużeńce są mikroskopijnymi roztoczami, które zwykle żyją w mieszkach włosowych i gruczołach łojowych, szczególnie na twarzy. Chociaż są one częścią normalnej flory skórnej i zazwyczaj nie powodują problemów, w niektórych przypadkach mogą przyczynić się do stanów zapalnych skóry.

Objawy demodekozy (nużycy) mogą obejmować:

• Świąd.
• Zaczerwienienie.
• Poczucie szorstkości skóry, podobne do papieru ściernego.
• Łuszczenie się skóry, przypominające egzemę.
• Wrażliwość skóry.
• Białawy nalot na skórze lub rzęsach.

Demodekoza jest stosunkowo rzadka, mimo że nużeńce są bardzo powszechne. Do zakażenia dochodzi poprzez kontakt bezpośredni lub pośredni z osobą będącą nosicielem. Nużeńce żywią się lipidami i łojem skórnym, najlepiej czują się na skórze bogatej w gruczoły łojowe, czyli na skórze twarzy.

Diagnostyka nużeńca na skórze odbywa się za pomocą zeskrobiny, metody cyjanoakrylowej, biopsji dermatologicznej lub metody wytrawiania. W leczeniu stosuje się różne metody, w tym leki przeciwpasożytnicze i środki pielęgnacyjne mające na celu zmniejszenie liczby roztoczy i łagodzenie objawów.