Dystrofia rogówki

Czym jest dystrofia rogówki?

Dystrofia rogówki to choroba oczu, która polega na nieprawidłowej budowie lub funkcjonowaniu komórek rogówki. Rogówka to przezroczysta warstwa tkanki, która pokrywa przednią część oka i odpowiada za skupianie światła na siatkówce. Dystrofia rogówki jest uwarunkowana genetycznie i może występować w różnych typach, zależnie od tego, która warstwa rogówki jest dotknięta. Dystrofia rogówki może prowadzić do zmętnienia rogówki i pogorszenia widzenia.

Objawy dystrofii rogówki zależą od rodzaju i stadium choroby. Mogą to być:

• zamglenie lub zniekształcenie widzenia
• światłowstręt lub nadwrażliwość na jasne światło
• uczucie ciała obcego lub podrażnienia w oku
• ból oczu lub łzawienie
• pogorszenie widzenia rano lub w ciągu dnia

Niektóre typy dystrofii rogówki mogą być bezobjawowe i wykrywane przypadkowo podczas badania okulistycznego.

Objawy zależą od rodzaju dystrofii oraz stadium zaawansowania i mogą pojawiać się w różnym wieku. 

U pacjentów z dystrofią Fuchsa, we wczesnych stadiach choroby, typowe jest pogorszenie widzenia rano i stopniowa jego poprawa. W przypadku dystrofii miąższu rogówki nie obserwuje się zmienności zamglenia widzenia w ciągu doby.

Dla dystrofii Cogana typowy jest samoistny ból oka nie związany z urazem często pojawiający się po przebudzeniu. Jego przyczyną są samoistnie powstające erozje nabłonka rogówki. Są one spowodowane nieprawidłową budową błony podstawnej nabłonka co jest istotą choroby.

Diagnoza dystrofii rogówki

Diagnoza dystrofii rogówki opiera się na wywiadzie lekarskim, badaniu przedniego odcinka oka z użyciem lampy szczelinowej oraz badaniach dodatkowych, takich jak mikroskopia konfokalna rogówki, spektralna optyczna kocherentna tomografia (AS SOCT) czy badania genetyczne. Te metody pozwalają na określenie typu i stopnia zaawansowania choroby oraz wykluczenie innych przyczyn zmian w rogówce.

Leczenie dystrofii rogówki

Leczenie dystrofii rogówki zależy od jej rodzaju i nasilenia objawów. W niektórych przypadkach wystarczy stosowanie leków do oczu, takich jak krople nawilżające, przeciwzapalne lub hiperosmotyczne, które zmniejszają obrzęk i podrażnienie rogówki. W innych przypadkach konieczne może być noszenie soczewek kontaktowych, które chronią i stabilizują nabłonek rogówki. W zaawansowanych stadiach choroby, gdy widzenie jest znacznie upośledzone, jedynym skutecznym leczeniem jest przeszczep rogówki. Polega on na usunięciu zmienionej chorobowo części rogówki i zastąpieniu jej zdrową tkanką pobraną od dawcy.

Dystrofia rogówki jest chorobą nieuleczalną, ale można łagodzić jej objawy i poprawiać jakość życia pacjentów. Ważne jest regularne badanie okulistyczne i stosowanie się do zaleceń lekarza. Jeśli masz pytania dotyczące dystrofii rogówki lub chcesz umówić się na wizytę u specjalisty okulistyki, zapraszamy do kontaktu z naszą kliniką Instytut Oka.