Centralna retinopatia surowicza CRS

Centralna surowicza choroidopatia jest dość częstym schorzeniem, które najczęściej występuje u mężczyzn pomiędzy 20, a 50 rokiem życia. Polega ono na gromadzeniu się płynu w centralnej części siatkówki. Płyn pochodzi z naczyń położonych pod siatkówką, ale pełny mechanizm choroby nie jest znany.

W większości przypadków choroba dotyczy jednego oka, jednak znane są także przypadki obustronnego jej występowania. Nie znamy do końca przyczyn występowania tej choroby. Możemy natomiast wymienić czynniki ryzyka:

• płeć męska,
• wiek 20-50 lat,
• typ A osobowości (wybuchowość, drażliwość i niecierpliwość),
• stosowanie sterydów (nie istotna jest droga podania ani wskazania),
• długotrwały stres,
• nadciśnienie tętnicze,
• nadużywanie alkoholu,
• schorzenia przebiegające z wysokim poziomem sterydów.

Istotną rolę w leczeniu odgrywa poszukiwanie czynników odpowiedzialnych za pojawienie się choroby. W większości przypadków CRS jest chorobą samoograniczającą się i zwykle dochodzi do samoistnego ustąpienia objawów.

Centralna retinopatia surowicza – objawy

Najbardziej charakterystycznym objawem centralnej retinopatii surowiczej jest obniżenie ostrości wzroku w jednym oku. Pacjenci często skarżą się na zamglenie w polu widzenia. Możliwa jest zmiana wielkości (mikropsja) i kształtu (metamorfopsje) obserwowanych obrazów. Chorzy mają także trudności z adaptacją do ciemności i widzą mniej nasycone kolory. Trudności mogą pojawiają się podczas czytania i patrzenia w dal.

Z uwagi na fakt, że retinopatia surowicza zazwyczaj dotyka jednego oka, ważna jest samokontrola poprzez sprawdzanie ostrości widzenia poprzez jednooczne oglądanie przedmiotów (drugie oko powinno być zasłonięte). Wówczas łatwiej określić, czy narząd wzroku działa poprawnie.

Retinopatia surowicza – jak ją zdiagnozować?

W diagnostyce centralnej retinopatii surowiczej wykorzystuje się badanie OCT, czyli optyczną koherentną tomografię. W chorobowo zmienionym miejscu widać przestrzeń między siatkówką neurosensoryczną, a nabłonkiem barwnikowym. OCT wykorzystuje się nie tylko na etapie wstępnej diagnostyki, ale także w celu oceny rozwoju choroby.

Diagnoza może zostać potwierdzona także na podstawie wyniku angiografii fluoresceinowej (AF). Dzięki niej możliwe jest znalezienie uszkodzeń naczyń, które można potem leczyć metodami laserowymi.

W Instytucie Oka wykorzystujemy urządzenia diagnostyczne najnowszej generacji, dzięki którym dokonujemy wnikliwej oceny stanu badanych elementów narządu wzroku i stawiamy właściwą diagnozę.

Metody leczenia centralnej surowiczej retinopatii

W niektórych przypadkach ostrej postaci retinopatii surowiczej możliwe jest przeprowadzenie zabiegu laserowego w celu zamknięcia miejsc uszkodzenia naczyń. W efekcie nagromadzony płyn wchłania się szybciej, a czas rekonwalescencji ulega skróceniu. Dotyczy to szczególnie osób, którym utrudnienia związane z długim okresem cofania objawów mogą uniemożliwić m.in. powrót do pracy zawodowej (np. jako pilot).

Bardziej tradycyjne podejście do leczenia CRS zakładało, aby odczekać 6 miesięcy żeby objawy ustąpiły samoistnie. Dopiero po tym czasie wkraczano z leczeniem. Obecnie coraz częściej rozpoczyna się leczenie wcześnie, tak by pacjent mógł szybko powrócić do swojej aktywności zawodowej.

W procesie leczenia wykorzystuje się m.in. leki doustne, krople do oczu, laseroterapię, mikropulsy, fotokoagulację klasyczną i leki anty-VEGF.

Diagnostyka i terapia CRS w Instytucie Oka

Powodzenie terapii w dużej mierze zależy od prawidłowo przeprowadzonej diagnostyki. Z tego względu warto oddać się w ręce doświadczonych specjalistów. W Instytucie Oka każde badanie zostanie przeprowadzone z zastosowaniem nowoczesnego sprzętu.

Metody terapii dobieramy indywidualnie w oparciu o najnowsze badania naukowe potwierdzające ich skuteczność w konkretnym przypadku. Stawiamy na indywidualne, a zarazem kompleksowe podejście do każdego pacjenta, który zgłasza się do nas w celach diagnostycznych i terapeutycznych.