Chirurgia okolic oczu

W Instytucie Oka zabiegi chirurgii plastycznej powiek i okolic oczu wykonywane są zawsze przez doświadczonych okulistów – okuloplastyków.

Korekta powiek – blefaroplastyka – jest zabiegiem chirurgicznym, który ma na celu usunięcie nadmiaru skóry i przepuklin tłuszczowych.
Wskazaniem do wykonania zabiegu jest ptoza, czyli opadnięcie powieki górnej (blepharoptosis), względy estetyczne (zwiotczenie skóry powiek w wyniku starzenia się) oraz przepukliny tłuszczowe zlokalizowane okołogałkowo.
Zabieg na powiece górnej przeprowadza się poprzez wycięcie wąskiego paska skóry. Cięcie dolne prowadzi się w odległości około 2 – 5 mm od brzegu powieki. Dzięki temu, blizna zostaje ukryta w naturalnym załamku skóry
Plastyka powiek górnych i dolnych jest zabiegiem krótkotrwałym i nie wymaga hospitalizacji. Dzięki operacji, skóra twarzy staje się odmłodzona i zyskuje młodzieńczy wygląd. Opadający do tej pory fałd skóry oraz „worki pod oczami” zostają usunięte, a to powoduje, że nasza twarz zyskuje wyrazistość i witalności.

Wiotkość skóry powiek objawiająca się nadmiarem skóry na powiece, sprawia że oczy wyglądają na opuchnięte i zmęczone. Wycięcie nadmiaru skóry nie tylko odmładza wygląd oczu ale poprawia również funkcjonowanie samych powiek, które po zabiegu są lżejsze.

Przepuklina tłuszczowa powieki dolnej, widoczna jest w formie uwypuklenia powieki i może obejmować całą powiekę lub tylko jej część. Powstawanie przepukliny związane jest zwykle wraz z wiekiem. W miarę upływu czasu następuje osłabnięcie napięcia mięśnia okrężnego oka. Tkanka tłuszczowa, która niejako otula oko, zostaje wypchnięta, tworząc tzw. przepuklinę tłuszczową , określaną powszechnie jako “worek pod okiem”.

Ptoza, czyli opadanie górnej powieki prowadzącym do zmniejszenia się wysokości szpary powiekowej, powoduje nie tylko defekt estetyczny ale może ograniczać pole widzenia i prowadzić do dyskomfortu podczas wykonywania codziennych czynności. Opadanie powiek może dotyczyć jednego oka lub obydwu, może być dziedziczne, wrodzone lub pojawić się w starszym wieku.

Podwinięcie powieki – entropion. W wyniku starzenia się organizmu następuje osłabienie napięcia więzadeł powiekowych i stopniowego zaniku tkanek powieki dolnej, w skutek czego brzeg powieki podwija się w kierunku gałki ocznej. W wyniku powinięcia się brzegu powieki dochodzi do stałego podrażniania rogówki rzęsami – oko staje się zaczerwienione, występuje nadmierne łzawienie oraz charakterystyczne przymglenie widzenia. Stan ten wymaga leczenia, gdyż w nieleczonych przypadkach może dojść do zmian chorobowych w obrębie rogówki (ubytki w nabłonku rogówki, owrzodzenia rogówki). Entropion może wystąpić również w wyniku urazu, stanu zapalnego lub po zabiegu chirurgicznym.
W celu skorygowania powstałej zmiany wymagane jest przeprowadzenie zabiegu chirurgicznego. Zabieg wykonuje się w znieczuleniu miejscowym i polega na odtworzeniu prawidłowego ustawienia brzegu powieki przez wycięcie fragmentu skóry powieki.

Wywinięcie powieki, odwinięcie powieki – ektropion – najczęściej dochodzi do powstania zmiany z przyczyn inwolucyjnych (starzenie się organizmu), gdy obniża się napięcie mięśnia okrężnego oka oraz rozciągają się więzadła powiekowe i brzeg powieki dolnej nie przylega do powierzchni gałki ocznej. . Ektropion może wystąpić również m.in. z przyczyn wrodzonych, w wyniku porażenia nerwu twarzowego lub np. po zabiegu chirurgii plastycznej wokół powiek. Ektropion niesie ze sobą szereg uciążliwych dla Pacjenta objawów – nadmierne łzawienie, zaczerwienienie gałki ocznej, stany zapalne spojówki, a nawet owrzodzenia rogówki. Długotrwałe odwinięcie powieki może prowadzić nawet do zwyrodnienia rogówki. Odwinięcie powieki wymaga pilnej diagnostyki i leczenia. Podstawową i niezbędną metodą jest leczenie chirurgiczne.